We kunnen wel zeggen dat het winter is nu. Prachtige ijsblauwe lucht met een roze gloed en de rijp over de bomen, struiken en het gras. Zo mooi, maar zo koud.
Ik ben pas sinds een jaar of 15 van de winter gaan genieten, daarvoor wilde ik altijd voor 5 maanden in mijn bed onder mijn dekbed blijven liggen. Gelukkig kan ik tegenwoordig wel van deze natuurpracht genieten, maar die kou lijkt wel heftiger te zijn dan ooit.

Mijn lijf heeft het er moeilijk mee en heeft moeite om ontspannen te blijven. Insmeren met verwarmde arnica olie, extra laagjes aan, handschoenen, sjaal en muts, van mijn moeder een warmte ding geleend voor mijn schouders, alles haal ik uit de kast, maar het lijf blijft in de weerstand.
Toch heb ik besloten om in beweging te blijven, dus loop ik als een soort eskimo mijn rondje met de hond te doen, stap ik ingepakt en al op de fiets naar de studio en blijf ik mijn yoga oefeningen doen, ook al werkt het lichaam nog minder mee dan normaal.

Dat lijf van mij, ik moet het blijven koesteren, het in een warm bad doen met zeezout en magnesium, blijven insmeren en warm houden en genoeg rust en beweging geven. Balans, het is altijd weer de balans, maar die is ook nu weer lastig. De kou wint nog even.